Արցախի անկախության կամ, ասենք, Հայաստանի կողմից ճանաչման հարցում միշտ մեր նախագահներն ու այլ պետական գործիչներ, սկսած առաջինից, բարձրաձայնում էին, որ «աշխարհը դա անթուլատրելի է համարում» կամ «աշխարհը դա չի ընդունի, չի ճանաչի» և այլն, և այլն: Եվ միշտ «աշխարհն» էին մեր աչքը խոթում: Հիմա հարցրեք այդ ազգադավ սրիկաներին՝ ու՞ր է իրենց «աշխարհ» կոչված ուժը և ինչու՞ ոչ մի գործնական քայլի չի գնում Արցախի հայությանը փրկելու, ադրբադրջանի սանձը քաշելու, նրա ահաբեկչական ծրագրերը չեզոքացնելու հարցում: Առավել ևս, երբ նրանք ստացել են ավելին, քան երազում էին:
Ասեմ՝ չկա՛ «աշխարհ», դա կեղծ ու սուտ քաղաքական հասկացողություն է, որի տակ թաքնված են սատանայական պիղծ ցեղի ներակայացուցիչներ, որոնք էլ իշխում են հենց այդ «աշխարհին» և նրա անունից որոշումներ, վճիռներ են կայացնում:
ՄԱԿ-ը, «Կարմիր խաչը», «Բժիշկներ առանց սահմանների» և նման շատ կառույցներ հենց իրենք են ստեղծել, որպես քաղաքական լծակներ օգտագործելու, հետախուզական, լրտեսական տեղեկություններ հավաքելու համար:
Վահրամ Օհանջանյան